Ana Jovašević

Prikaz knjige: Margaret Dž. Vizomirski, Sintija P. Šnajder, Kulturna diplomatija, Beograd, Balkankult, 2006. godine, 118 str.

Prikaz knjige: Branimir Stojković, Evropski kulturni identitet, Beograd, Službeni glasnik, 2008, str. 181.

Prikaz knjige: Igor Janev, Svetska organizacija za intelektualnu svojinu, Institut za političke studije, Beograd, 2009, str. 306.

Predmet ovog rada je predstavljanje i analiza spoljne kulturne politike SR Nemačke na kraju 20. veka kroz analizu karakteristika njene kulturne poli­tike prema različitim državama, a posebno mesta, uloge i značaja koje pojedine institucije, kao glavni poslenici nemačke kulture, imaju u ostvarivanju ciljeva ove politike i izgradnji, unapređenju i poboljšanju međusobnih kulturnih odnosa i saradnje drugih država i Nemačke. U ovom radu biće govora o pojmu spoljne kulturne politike i njenim opštim odlikama, spoljnoj kulturnoj politici SR Nemačke, istorijatu, glavnim karakteristikama i ciljevima te politike. Analizirana je uloga pojedinih nosilaca nemačke kulture u inostranstvu, kao posredničke institucije Saveznog ministarstva spoljnih poslova Savezne Republike Nemačke koje je zaduženo za osmišljavanje i sprovođenje spoljne politike. Kroz opis i analizu aktivnosti ovih organizacija dobija se jasnija slika kakvu zvaničnu državnu spoljnu kulturnu politiku Nemačka vodi prema pojedinim državama i koje su njene osobenosti. Analizom nemačke spoljne kulturne politike i aktivnosti pojedinih institucija kao njenog posrednika uočene su karakteristike i odlike spoljne nemačke kulturne politike uopšte, kao i opšte smernice kojim se ta kulturna politika vodi. Razmotreno je na koji način je otvoren prostor za aktivnije delovanje i iskorišćavanje postojećih potencijala. Ujedno, ovaj rad predstavlja i osnovu za delovanje kulturnih radnika i mogućnost za proširenje kulturne saradnje i razmene između Nemačke i drugih država.

U radu se sa raznih aspekata analiziraju osnovne karakteristike i pravci delovanja spoljne kulturne politike SR Nemačke prema Srbiji, te mesto, uloga i značaj koji pojedine kulturne institucije, javnog i ‘’nejavnog’’ sektora imaju u ostvarivanju ciljeva ove politike u cilju izagradnje, unapređenja i poboljšanja međusobnih kulturnih, pa time i političkih i ekonomskih odnosa i saradnje Srbije i Nemačke. U ovom radu biće govora o pojmu, elementima, pravcima delovanja i karakteristikama spoljne kulturne politike i organizacijama koje učestvuju u njenom sprovođenju. Posebno je analizirana uloga pojedinih nosilaca nemačke kulture u inostranstvu, kao posredničke institucije Saveznog ministarstva spoljnih poslova SR Nemačke koje je zaduženo za osmišljavanje i sprovođenje spoljne politike.

U radu se sa raznih aspekata analiziraju osnovne karakteristike i pravci delovanja spoljne kulturne politike SR Nemačke prema Srbiji, te mesto, uloga i značaj koji pojedine kulturne institucije, javnog i ‘’nejavnog’’ sektora imaju u ostvarivanju ciljeva ove politike u cilju izgradnje, unapređenja i poboljšanja međusobnih kulturnih, pa time i političkih i ekonomskih odnosa i saradnje Srbije i Nemačke. U ovom radu biće govora o pojmu, elementima, pravcima delovanja i karakteristikama spoljne kulturne politike i organizacijama koje je sprovode, među kojima je posebno ističe uloga Gete instituta. Posebno je analizirana uloga pojedinih nosilaca nemačke kulture u inostranstvu, kao posredničke institucije Saveznog ministarstva spoljnih poslova SR Nemačke koje je zaduženo za osmišljavanje i sprovođenje spoljne politike.

U toku 2010. godine Narodna skupština Republike Srbije je ratifikovala Konvenciju OUN o očuvanju nematerijalnog kulturnog nasleđa iz 2003. godine. Pri tome su definisani pojam, sadržina, karakteristike i uloga nematerijalnog kulturnog nasleđa, način, postupak i uslovi njegovog očuvanja, kao i sistem i organi zaštite. Na taj način je postavljena obaveza za naše državne organe da donošenjem odgovarajućih zakonskih propisa što pre inplementiraju međunarodne standarde u ovoj oblasti u pravni i društveni sistem Republike Srbije. U radu se govori o značaju ove Konvencije, o njenim pojedinim rešenjima, kao i o sistemu međunarodnopravne i unutrašnjopravne zaštite nematerijalnog kulturnog nasleđa.

U toku 2009. godine Narodna skupština Republike Srbije je ratifikovala Konvenciju OUN o zaštiti i unapređenju raznolikosti kulturnih izraza iz 2005. godine. Pri tome su definisani pojam, sadržina, karakteristike i uloga kulturne raznolikosti, kulturnih sadržaja, odnosno kulturnih izraza, kao i načela, mere i postupak primene kulturne politike svake pojedine države, te osnovi međunarodne saradnje u zaštiti, očuvanju, obezbeđenju i promociji raznolikosti kulturnih izraza. Na taj način je postavljena obaveza za naše državne organe da donošenjem odgovarajućih zakonskih propisa što pre inplementiraju međunarodne standarde u ovoj oblasti u pravni i društveni sistem Republike Srbije. U radu se govori o značaju ove Konvencije, o njenim pojedinim rešenjima, kao i o sistemu međunarodnopravne i unutrašnjopravne zaštite raznolikosti kulturnih iz­raza i multikulturalnosti.

U toku 2010. godine Narodna skupština Republike Srbije je ratifikovala dva značajna međunarodna do­kumenta o zaštiti kulturnog nasleđa: 1) Konvenciju OUN o očuvanju nematerijalnog kulturnog nasleđa iz 2003. godine i 2) Okvirnu konvenciju Saveta Evrope o vrednosti kulturnog nasleđa za društvo iz 2005. godine. Pri tome su definisani pojam, sadržina, karakteristike i uloga kulturnog nasleđa uopšte, način, postupak i uslovi njegovog očuvanja, kao i si­stem i organi zaštite. Na taj način je postavljena obaveza za naše državne organe da donošenjem odgovarajućih zakonskih propisa što pre inplementiraju međunarodne standarde u ovoj oblasti u pravni i društveni sistem Republike Srbije. Uradu se govori o značaju ove dve konvencije, o njihovim pojedinim rešenjima, kao i o sistemu međunarodnopravne (univerzalne i evropske) i unutrašnjopravne zaštite kulturnog nasleđa.

U toku 2009. godine Narodna skupština Republike Srbije je ratifikovala Konvenciju OUN o zaštiti i unapređenju raznolikosti kulturnih izraza iz 2005. godine. Pri tome su definisani pojam, sadržina, karakteristike i uloga kulturne raznolikosti, kulturnih sadržaja, odnosno kulturnih izraza, kao i načela, mere i postupak primene kulturne politike svake pojedine države, te osnovi međunarodne saradnje u zaštiti, očuvanju, obezbeđenju i promociji raznolikosti kulturnih izraza. Na taj način je postavljena obaveza za naše državne organe da donošenjem odgovarajućih zakonskih propisa što pre implementiraju međunarodne standarde u ovoj oblasti u pravni i društveni sistem Republike Srbije. U radu se govori o značaju ove Konvencije, o njenim pojedinim rešenjima, kao i o sistemu međunarodnopravne i unutrašnjopravne zaštite raznolikosti kulturnih iz­raza i multikulturalnosti.

Predmet ovog rada je predstavljanje spoljne kulturne politike SR Nemačke i organizacija koje su njeni nosioci prema Srbiji kroz analizu karakteristika njene kulturne politike prema različitim državama, a posebno mesta, uloge i značaja koje pojedine institucije, kao glavni poslenici nemačke kulture, imaju u ostvarivanju ciljeva ove politike i izgradnji, unapređenju i poboljšanju međusobnih kulturnih odnosa i saradnje Srbije i Nemačke. U ovom radu biće govora o pojmu, ciljevima i karakteristikama i realizaciji spoljne kulturne politike SR Nemačke uopšte, i u odnosu na Srbiju. Analizirana je uloga pojedinih organizacija kao nosilaca nemačke kulture u inostranstvu. Kroz opis i analizu aktivnosti ovih organizacija dobija se jasnija slika kakvu zvaničnu državnu spoljnu kulturnu politiku Nemačka vodi prema Srbiji i koje su njene osobenosti.

Krajem maja meseca 2009. godine u Rejkjaviku (Island) je održana prva konferencija ministara nadležnih za medije i nove komunikacione usluge u zemljama članicama Saveta Evrope. Ovom prilikom je usvojena politička deklaracija, kao i nekoliko rezolucija MCM(2009)011. Na ovaj su način postavljeni temelji sistem evropskih standarda za novu ulogu medija na početku trećeg milenijuma. Ovako postavljeni standardi obavezuju sve zemlje članice Saveta Evro­pe (pa time i Republiku Srbiju). U njihovoj se osnovi nalaze zahtevi prihvaćeni u Beloj knjizi o interkulturnom dijalogu Saveta Evrope (koja je usvojena maja 2008. godine u Strazburu). Ova Knjiga predstavlja još jedan doprinos promovisanju interkulturnog dijaloga koji doprinosi suštinskom cilju najmasovnije regionalne organizacije Saveta Evrope, a to su zaštita i promovisanje ljudskih prava, demokratije i vladavine prava. Ovaj koncept promovisanja svesti, razumevanja, pomirenja i tolerancije, kao i sprečavanje konflikata bilo koje vrste i postizanje čvrste integracije i kohezije u svakom društvu je, zapravo, uspostavljen na trećem samitu šefova država ili vlada zemalja članica Saveta Evrope iz 2005. godine. Ovako postavljeni ciljevi su potvrđeni iste godine u Faro deklaraciji o strategiji Saveta Evrope za interkulturni dijalog koju su usvojili ministri za kulturu pojedinih zemalja. Kao i tradicionalni mediji, novi pružaoci usluga masovnih komunikacija nalik medijima (elektronski mediji i drugi oblici kompjuterskih i internet tehnologija) trebalo bi da teže ka unapređenju i poštovanju osnovnih ljudskih i društvenih vrednosti. Novi načini kreiranja sadržaja i izražavanja i traženja i širenja informacija u domenu masovnih komunikacija pojačavaju, ali mogu da predstavljaju i izazov osnovnim pravima i slobodama. Postojeći medijski standardi koji su bi­li razvijeni za tradicionalne oblike masovnih komunikacija mogu da važe i za nove usluge i za pružaoce novih medijskih usluga (prava, dužnosti i odgovornosti). Na bazi ovih evropskih standarda su nedavno doneta tri medijska zakona u Republici Srbiji.

Prikaz knjige: Nevenko Misita, Evropska unija - osnivanje i razvoj, Revicon, Sarajevo, 2010, str. 396.