СТУДИЈЕ И ОГЛЕДИ
ДЕЦЕНТРАЛИЗАЦИЈА СИСТЕМА СОЦИЈАЛНЕ ЗАШТИТЕ ЦРНЕ ГОРЕ
Сажетак
У Црној Гори, попут већине државе из региона Југоисточне Европе, држава се појављује као кључни актер у дјелатности из области социјалне заштите. Највећи терет обавеза у финансијском, логистичком, техничком и сваком другом виду усмјерен је на централизоване органе власти. Реформом система у периоду од 2008. до 2012. године тежило се налажењу нових начина функционисања социјалне заштите, којима би се побољшали квалитет услуга и обезбиједио квалитетнији обухват корисника различитим социјалним престацијама. Искуство искључивог ослањања на државна средства до сада се показало као прилично неефикасно и дестимулативно. Неефикасно, јер обим и садржина помоћи најчешће нису довољни да задовоље угрожене потребе корисника. Дестимулативно из разлога што се у досадашњој пракси показалао да не пружа адекватне подстицаје појединцу, нити стимулише (преостале) стваралачке потенцијале човјека. Овај рад има за циљ да преиспита процесе децентрализације социјалне заштите у Црној Гори и пружи осврт на потенцијалне негативне консеквенце.